Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Istic sum, inquit. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Duo Reges: constructio interrete.

Quae enim dici Latine posse non arbitrabar, ea dicta sunt a
te verbis aptis nec minus plane quam dicuntur a Graecis.

Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re
quaeri.

Restant Stoici, qui cum a Peripateticis et Academicis omnia transtulissent, nominibus aliis easdem res secuti sunt.
Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
Res enim concurrent contrariae.
Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.
Quorum sine causa fieri nihil putandum est.

Quid ergo?: Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.
Bork: Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
Scaevolam M.: Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Quare conare, quaeso. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

-, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Hoc tu nunc in illo probas.

Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime.